بررسی نتایج استئوتومی های فوقانی ساق در درمان استئوآرتریت نیمه داخلی زانو

Authors: not saved
Abstract:

این مطالعه به بررسی نتایج استئوتومی های فوقانی ساق در درمان استئوآرتریت نیمه داخلی زانو طی یک دروه ده ساله در بیماران عمل شده در بیمارستان امام خمینی می پردازد. 27 بیمار با 30 استئوتومی مورد مطالعه قرار گرفتند که شامل 22 زن 5/81% و 5 مرد (5/18%) بودند. متوسط سن بیماران هنگام استئوتومی 51 سال و مدت متوسط پیگیری 6/5 سال بود. مدت متوسط وجود درد قبل از عمل 5/6 سال بود.میانگین واروس قبل از عمل 6 و زاویه والگوس به دست آمده و پیگیری نهایی 5 بود که به طور متوسط اصلاح حدود 11 به دست آمد. درجه متوسط استئوآرتریت از نظر رادیولوژی بر حسب Ahlback System اندازه گیری شد که قبل از عمل به طور متوسط 1/2 و بعد از عمل 6/1 بود که به طور متوسط 5/0 درجه کاهش در استئوآرتریت از نظر رادیولوژیک اتفاق افتاده بود. رتبه عملکردی زانو قبل از عمل به طور متوسط 42 بود که در پیگیری نهایی به طور متوسط به 60 ارتقا پیدا کرده بود که این افزایش به طور متوسط بر حسب 4 رتبه عملکردی عالی، خوب، متوسط و بد به میزان 6/1 درجه افزایش پیدا کرده بود.رتبه عملکردی زانو در پیگیری نهایی 17 بیمار عالی، 10 مورد خوب و 3 مورد متوسط بود و هیچ موردی از رتبه عملکردی بد وجود نداشت. هیچ موردی از تبدیل استئوتومی به آرتروپلاستی وجود نداشت. در مجموع پس از این پیگیری به مدت متوسط 6/5 سال، 90% بیماران دارای رتبه عملکردی خوب یا عالی بودند. رتبه عملکردی زانو از لحاظ آماری به طور معنی داری با افزایش سن بیماران در هنگام استئوتومی، افزایش مدت پیگیری و با کاهش زاویه والگوس به هنگام پیگیری، کاهش نشان می داد ولی ارتباط آماری معنی داری بین رتبه عملکردی با درجه رادیولوژیک استئوآرتریت وجود نداشت. با توجه به رتبه عملکردی خوب یا عالی در 90% بیماران، اگرچه اندیکاسیون های آرتوپلاستی در استئوآرتریت به جای خود محفوظ است؛ ولی استئوتومی ها را نباید در درمان استئوآرتریت فراموش کرد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

استئوتومی انتهای فوقانی ران برای درمان استئوآرتریت مفصل ران

During the past 20 years, poximal femoral osteotomy has been forgotten because most orthopedic surgeon believed that total hip arthroplasty is the only treatment method for hip joint osteoarthritis. The disadvatages of proximal femoral osteotomy include: Uncertain results, prolonged rehabilitation time after surgery, little improvement in joint ROM and according tosome.euthors difficult subsequ...

full text

بررسی عوامل احتمالی مؤثر بر نتیجه نهایی عمل استئوتومی پروگزیمال تیبیادر استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو

    Introduction: Excellent results are obtained with high tibial osteotomy in patients suffering from the osteoarthritis of the medial compartment of the knee however, poor results have been reported in 10 to 50 percent of the cases. The aim of this study was to evaluate the probable factors influencing the outcome of high tibial osteotomy to let us select the proper cases for this surgery. Pa...

full text

مقایسه دو روش گوه‌ای باز و بسته استئوتومی پروگزیمال تیبیا در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو

زمینه: استئوتومی پروگزیمال تیبیا عملی مناسب برای جلوگیری از سیر پیشرونده استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو، بهبود عملکرد فیزیکی مفصل و کاهش درد بیمار بوده و مورد توافق همگان است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه دو روش گوه ای خارجی بسته و گوه ای داخلی باز در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی طی سال های 86-1384 در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران بر روی...

full text

استئوتومی انتهای فوقانی ران برای درمان استئوآرتریت مفصل ران

در طی 20 سال گذشته استئوتومی انتهای فوقانی ران به فراموشی سپرده شد چرا که بسیاری از جراحان ارتوپد بر   این عقیده اند که تعویض کامل مفصل ران تنها راه درمان یک آرتریت مفصل ران می باشد.   معایب ذکر شده برای استئوتومی انتهای فوقانی ران شامل عدم اطمینان از نتیجه عمل، توانبخشی طولانی بعد از   عمل-بهبود اندک در حرکات مفصل و به عقیده برخی از مولفین دشوار بودن انجام عمل تعویض کامل مفصل ران بعدی   نیز می...

full text

بررسی عوامل احتمالی مؤثر بر نتیجه نهایی عمل استئوتومی پروگزیمال تیبیادر استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو

زمینه و هدف: استئوتومی پروگزیمال تیبیا در بیمارانی که از استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو رنج می برند، نتایج عالی و رضایت بخشی دارد؛ هر چند در 10 تا 50 درصد از افراد نتایج نامطلوبی نیز گزارش شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فاکتورهای احتمالی مؤثر در نتیجه جراحی برای شناخت بهتر مواردی است که با استئوتومی امید به بهبودی آن ها وجود دارد.روش بررسی: این مطالعه گذشته نگر و از نوع مورد – شاهدی ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 23  issue 2

pages  113- 117

publication date 2005-06

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023